W wieku 69 lat zmarł Tomasz Wójtowicz – legenda polskiej siatkówki i były zawodnik Avii Świdnik.
Wczoraj tę smutną wiadomość przekazała rodzina byłego zawodnika za pośrednictwem Polskiej Ligi Siatkówki.
„Dzisiaj odszedł od nas mistrz świata i mistrz olimpijski w siatkówce Tomasz Wójtowicz.” Złoty medalista mistrzostw świata (Meksyk 1974 rok) oraz igrzysk olimpijskich (Montreal 1976 rok) od kilku lat walczył z nowotworem trzustki. W ostatnim czasie zbierane były fundusze na leczenie i rehabilitację sportowca.
Tomasz Wójtowicz urodził się 22 września 1953 roku w Lublinie. Pierwsze kroki stawiał w klubach lubelskich, a jego nauczycielem siatkówki i „najdłuższym stażem” trenerem był ojciec, Kazimierz. Z wielką siatkówką Pan Tomasz zetknął się w „Avii” Świdnik (w tym klubie zdobył brązowy medal mistrzostw Polski w roku 1976) oraz „Legii” Warszawa. Startował na Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu (1976 – złoty medal), w Moskwie (1980 – czwarte miejsce).
Wspaniale rozwijała się juniorska kariera Pana Tomasza: był wicemistrzem Europy juniorów z Hiszpanii (1972) i rok potem brązowym medalistą w holenderskim Voorburgu (1973). W latach 1973–1984 w barwach narodowych rozegrał trzysta dwadzieścia pięć spotkań. W tym nadzwyczajnym czasie aktywności sportowej zdobył mistrzostwo świata w Meksyku (1974) i czterokrotnie był wicemistrzem Europy: Belgrad (1975), Helsinki (1977), Paryż (1979) i Berlin (1983). Z „Legią” Warszawa zdobywał tytuł mistrza Polski (1983), dwukrotnie wicemistrza (1981, 1982) oraz dwukrotnie brązowy medal w 1978 i w 1980 r.
W jego klubowych osiągnięciach jest także Puchar Europy Mistrzów Krajowych zdobyty w klubie Santal Parma1 (1985). Po Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie wyjechał do Włoch, gdzie przez osiem lat występował w zespołach w Modenie, Parmie, Ferrarze i Città di Castello.
W ogłoszonym przez Światową Federację Piłki Siatkowej plebiscycie na najlepszego siatkarza świata XX wieku znalazł się w finałowej ósemce! W 2002 roku jako pierwszy Polak trafił do International Volleyball Hall of Fame mieszczącej się w amerykańskim Holyoke. Doceniano go – oczywiście – także w rodzinnym mieście: w plebiscycie „Kuriera Lubelskiego” na najpopularniejszych sportowców województwa był drugi w 1973 r., a bezapelacyjnie zwyciężył w latach: 1974, 1975, 1976.
Reprezentował kluby sportowe: MKS, AZS Lublin (1968–1972), „Avia” Świdnik (1972–1977), „Legia” Warszawa (1977–1983), Edilcuoghi Sassuolo (1983–1984), Santal Parma (1984–1986), Grandarolo Ferrara (1986–1989), Familia Cittá di Castello (1987–1989).
