Dziś uroczystość Wszystkich Świętych – dzień, w którym udajemy się z całymi rodzinami na cmentarze i odwiedzamy groby naszych najbliższych. To dzień, w którym oddajemy cześć wszystkim, którzy już odeszli.
Święto to jest i było dniem wolnym, również w czasach PRL-u, oficjalnie starano się nadać mu charakter świecki i nazywano dniem Wszystkich Zmarłych bądź Świętem Zmarłych. Nazwa ta utrwaliła się w świadomości wielu osób.
Kościół oddaje dziś cześć świętym. Wśród nich na pierwszym miejscu stawia Najświętszą Maryję Pannę, następnie świętych: Józefa i Jana Chrzciciela, dalej Apostołów, wśród których Święci Piotr i Paweł mają uprzywilejowane miejsce. Najwięcej jest świętych lokalnych, którzy odbierają szczególną cześć: w zakonie, w narodzie, w państwie czy w diecezji, gdzie wsławili się męczeństwem za wiarę lub niezwykłą cnotą.
Natomiast jutro, 2 listopada obchodzimy tzw. Dzień Zaduszny lub nazywany inaczej „zaduszkami”. To wspomnienie wprowadził opat benedyktynów w Cluny we Francji, św. Odilon (Odylon). W 998 r. zarządził modlitwy za dusze wszystkich zmarłych w dniu 2 listopada. Termin ten i sama idea szybko rozprzestrzeniły się we Francji, Anglii, Niemczech, Italii. W XIII w. zwyczaj ten w Kościele rzymskim stał się powszechny.
Kościół w tym dniu wspomina również zmarłych pokutujących za grzechy w czyśćcu. Sobór Trydencki w XIII wieku zdogmatyzował istnienie czyśćca. Nauka kościoła głosi, że duszom w czyśćcu możemy pomagać. Aby przyjść z pomocą pokutującym zmarłym, żyjący mogą w tych dniach uzyskać i ofiarować odpusty zupełne.
